Beograd, 2. februar 2021. godine – Od ukupne količine vode na Zemlji, samo 2.5% je slatka voda, od čega je manje od 1% iskoristivo. Svega 0.3% slatke vode nalazi se u rekama i jezerima, dok se ostatak nalazi u vlažnim staništima poput močvara, bara, laguna, tresetišta. Nažalost, zbog ljudskog delovanja te neodrživog i nekontrolisanog ekonomskog razvoja, većina tih staništa je u lošem stanju, što za posledicu ima opadanje kvaliteta i dostupnosti vode.

Na Svetski dan močvara, koji se svake godine obeležava 2. februara, upozoravamo da moramo da očuvamo izvore slatke vode i njihove ekosisteme ukoliko želimo budućnost u kojoj je voda dostupna svima.

„Isušivanje močvara i prirodnih jezera, kanalisanje i pregrađivanje reka, te ostali oblici neodrživog upravljanja vodama imaju ogromne posledice za očuvanje biološke raznovrsnosti, ali i za opstanak ljudi. Močvarna vegetacija doprinosi boljem kvalitetu vode i deluje kao filter koji umanjuje uticaj različitih izvora zagađenja. Tresetišta upijaju  30% kopnenog ugljen-dioksida i ublažavaju posledice klimatskih promena, što su samo neke od usluga ekosistema močvara, koje su višestruko veće od na primer šumskih ekosistema”, ističe Nataša Milivojević iz WWF Adrije.

WWF Adria u Srbiji već skoro deceniju radi na očuvanju vlažnih staništa, a rad na njihovoj zaštiti i obnovi nastavlja  se projektom “lifelineMDD”, u okviru kog WWF Adria sarađuje sa drugim organizacijama civilnog društva, zaštićenim područjima, javnim institucijama i drugim sektorima povezanim sa zaštitom prirode. Kako bi se obnovila zapuštena i zamuljena prirodna staništa i omogućilo bolje funkcionisanje ritskih područja, planirano je izmuljavanje i povezivanje glavnih rečnih tokova sa starim rukavcima i plavnim područjima na tri lokacije - dve na Muri u Austriji i Sloveniji, i jedna na Dunavu u Srbiji u Specijalnom rezervatu prirode „Karađorđevo“.

Moramo da shvatimo kako su dostupnost vode i njen kvalitet odgovornost svih nas, i da svako od nas može da doprinese njenom očuvanju. Potreban nam je zaokret u dosadašnjem odnosu prema prirodi - umesto uništavanja, vreme je da počnemo da obnavljamo močvare, jezera i reke kako bismo osigurali zajedničku budućnost i očuvali jedno od temeljnih ljudskih prava - pravo na čistu vodu.